Monaco

Het Palais Princier de Monaco is het hart van het prinsendom Monaco. Ooit was dit schitterende paleis een simpel fort wat in 1191 werd gebouwd. Altijd is deze plaats thuis geweest voor het staatshoofd van Monaco en zijn familie. Na vele inwoners door de eeuwen heen, die gepaard zijn gegaan met hun wensen voor het onderkomen, is er van het fort niet veel meer over. Daar voor in plaats is dit schitterende paleis gekomen. Het paleis is gedeeltelijk toegankelijk voor publiek. In het paleis is een museum gevestigd waar de sok en zakdoek van Napoleon te bewonderen zijn.

Je hoeft het paleis zelf niet te bezoeken om een van de hoogtepunten van Monaco te aanschouwen: de wisseling van de wacht aan de buitenzijde het paleis. Dit gebeurt elke dag rond het middaguur en duurt enkele minuten. Je zult zien dat de wachters hier net als bij Buckingham Palace in Londen geen krimp geven als je hun aandacht probeert te trekken.

Monaco-ville is de wijk die te vinden is op de rots waarop ook het prinselijk paleis ligt. Monaco-ville is het historische centrum van Monaco. Hier staan geen flatgebouwen, maar wandel je door rustige middeleeuwse straatjes. Opvallend is de rust die hier in de avonduren heerst. De meeste toeristen hebben Monaco op dat moment verlaten. Tot de bezienswaardigheden van Monaco-ville behoren het Palais de Justice, het Musee de la Chapelle de la Visitation, de Chapelle de la Confrérie en de kathedraal van Monaco.

Als je Monaco bezoekt kun je bijna niet om het casino heen. Het prachtige gebouw waar het Monte Carlo Casino van Monaco is te vinden, is ontworpen door architect Charles Garnier en heeft een neo-barokke stijl. De eerste steen is gelegd door kroonprins Albert I in 1858. Sinds 1910 is het casino uitgebreid met een theater en een terras met uitzicht tot aan Italië.

Vaak staan de meest waanzinnige auto’s voor de deur van het casino geparkeerd. Laat je daar niet door afschrikken. Het casino is voor iedereen toegankelijk. Voor de Salons Privés geldt een dresscode: een jasje is voor de mannen aanbevolen en sportschoenen zijn een no-go. De minimumleeftijd voor het Casino de Monte-Carlo is 18 jaar en je moet entreegeld betalen. Dat voorkomt dat het casino platgelopen wordt door toeristen die niet komen spelen.

Gebouwd op de zijkant van de mythische rots van Monaco, waakt het Oceanografisch Museum, opgericht door Prins Albert I – de betovergrootvader van Z.S.H. Prins Albert II van Monaco – al meer dan een eeuw over de oceanen. Met zijn wereldberoemde knowhow presenteert het museum meer dan 6000 diersoorten.

Van de decoratie van de gevels tot die van de zalen, alles in de architectuur van het museum roept de mariene wereld op. Sinds de opening op 29 maart 1910 is deze tempel van de zee, met 6500 m2 open voor het publiek, een internationale referentie geworden voor de kennis, de liefde en de bescherming van de oceanen.

Duiken in de tropen: de tropische zone onthult het turbulente leven van het koraalrif en zijn bewoners met hun betoverende vormen en kleuren. Kom oog in oog te staan met haaien en piranha’s, zie clownsvissen en de dodelijke steenvissen met hun dodelijke steken, bewonder de vertederende boxfish of de vreemde zeepaardjes.

Duiken in de Middellandse Zee: meer dan 200 soorten ongewervelden te ontdekken in de mediterrane bekkens, een zee van onvermoede schatten. Kom en ontmoet de intelligente octopus, huiver voor de verontrustende murenen of bewonder het rustgevende ballet van de kwallen.

Dat er in Monaco mensen wonen die meer te besteden hebben dan Jan Modaal, is goed zichtbaar in het straatbeeld. Hier geen C&A of H&M, maar merken zoals Chanel om te gaan shoppen. Het wagenpark wijkt hier ook af van wat bij ons gangbaar is. Tussen de Fords, Opels en Volkswagens kun je exclusieve auto’s spotten zoals McLarens, Rolls Royces, Ferrari’s en Lamborghini’s. De beste plek om dure limousines en supercars te spotten is voor het casino.

Niet alleen op straat kun je gave bolides bewonderen. De Monaco Top Cars Collection is een automuseum dat de voormalige privécollectie van prins Rainier III van Monaco (1923-2005) tentoonstelt. De collectie bevat bijna honderd klassieke auto’s gemaakt in Europa en de Verenigde Staten. Opvallende auto’s in de collectie zijn onder meer de Bugatti Type 35 bestuurd door William Grover-Williams die in 1929 de eerste Grand Prix van Monaco won, en de Citroën DS3 WRC van Sébastien Loeb, waarmee hij in 2013 naar de overwinning reed in de Rally van Monte Carlo.

De kathedraal van Monaco is gewijd aan Maria, hoewel hij in de volksmond Sint Nicolaas wordt genoemd vanwege de kerk die vroeger op deze plaats stond. De eerste kapel werd hier gebouwd in de 13e eeuw, gewijd aan Sint Nicolaas. In de 19e eeuw werd er een kathedraal van gemaakt en in 1874 werd het oude gebouw afgebroken. De eerste steen van de nieuwe kathedraal werd gelegd in 1875 en de werkzaamheden eindigden in 1903, hoewel de kathedraal pas in 1911 werd ingewijd.

De kerk werd ontworpen in Romeins-Byzantijnse stijl. Binnen zijn er kapellen gewijd aan de Heilige Devote, de Heilige Roman en het Heilige Sacrament. Het 16e-eeuwse altaarstuk van Sint-Nicolaas komt uit de oude kerk en werd vervaardigd door de beroemde Niçois schilder Louis Bréa.

Het grootste deel van de prinselijke familie ligt in de kathedraal begraven, van Jean II Grimaldi, die in 1505 overleed, tot Grace Kelly, overleden in 1982, en Rainier III, die in 2005 overleed. Het was ook de plaats waar Albert II in 2005 tot prins werd benoemd, en waar het huwelijk van Rainier III en Grace Kelly plaatsvond op 19 april 1956.

Monaco telt een aantal prachtige tuinen die je kan bezoeken. Het is wel bekend dat Prinses Gracia een enorme liefhebster was van bloemen. Dit is dan vooral terug te zien in het Princess Grace Rose Garden wat vlak bij het Fontvieille Park ligt. In deze tuin die de vorm van een hart heeft, vind je maar liefst 4000 rozenstruiken met 150 verschillende soorten.

Dan is er de Jardin Exotique de Monaco in Fontvieille. Deze staat bekend om zijn soorten cactussen die groeien in een botanisch centrum met zeven serres. Verder is er ook nog een grot met archeologische vondsten en stalagmieten en stalactieten.

Aan de kust is een Japanse tuin te bewonderen die op vraag van Prins Rainier III is aangelegd. Deze 7000 vierkante meter tellende tuin heeft een opvallend groot aanbod van bruggetjes en watervallen.

Het Nouveau Musée National de Monaco is geen groot museum, maar wel eentje die een plek in de top 10 bezienswaardigheden van Monaco verdient. Het nationale museum is gevestigd in een van de laatste Belle Époque villa’s in Monaco. Hoewel de exacte bouwdatum onbekend is, wordt aangenomen dat het begin 1900 is gebouwd en toebehoorde aan de familie Blanc, die zeer invloedrijk was bij de ontwikkeling van de Société des Bains de Mer en het Casino de Monte-Carlo. Tegenwoordig is het een museum voor hedendaagse kunst met twee jaarlijkse tentoonstellingen.

Port Hercules (in het Frans: Port Hercule) is de enige diepwaterhaven van Monaco. De haven is al sinds de oudheid in gebruik. De moderne haven werd voltooid in 1926 en onderging aanzienlijke verbeteringen in de jaren 1970. Hij beslaat bijna 40 hectare, genoeg om 700 schepen te laten ankeren. De haven ligt in de wijk La Condamine. De centrale ligging van deze jachthaven zorgt ervoor dat toeristen zich hier graag komen vergapen aan de boten, waaronder enkele extreem dure jachten.

Fort Antoine werd gebouwd door de prins van Monaco in het begin van de 18e eeuw, tijdens de Spaanse Successieoorlog (1700-1715). Er werd toen gevreesd voor een invasie van de Britten en Spanjaarden. De invasie heeft nooit plaatsgevonden en het fort werd kort na zijn bouw verlaten. Tijdens de Franse Revolutie bezetten de revolutionairen die Monaco bezetten het fort tot de val van Napoleon in 1815. In de 19e eeuw, toen de verdediging van Monaco onder de controle van Parijs kwam, werd Fort Antoine niet langer bewaakt en werd het oude fort een bouwval.

In de naoorlogse periode liet ZKH Prins Rainier III Fort Antoine herbouwen in het kader van de heropleving van het toerisme. Het fort werd herbouwd in 1953 en veel van zijn oorspronkelijke kenmerken werden behouden, hoewel in het oude fort een openluchttheater werd gebouwd.

Fort Antoine is nu beter bekend als openlucht amfitheater. Er zijn ongeveer 350 zitplaatsen in een halve cirkel rond het podium en tijdens de zomermaanden worden hier veel voorstellingen opgevoerd.

Technisch gezien wordt het fort nog steeds bewaakt door soldaten van de regerende vorst. Tot hun taken behoort nu het afvuren van enkele historische kanonnen bij speciale gelegenheden, vooral als er een baby in de koninklijke familie wordt geboren.