Vaticaanstad

Vanaf het Sint Pietersplein (Piazza San Pietro) in Vaticaanstad heb je een waanzinnig mooi uitzicht op de Sint-Pietersbasiliek. Het begin van de bouw van de huidige kerk ligt in de zestiende eeuw. Destijds regeerde Paus Julius II vanuit Vaticaanstad de katholieke wereld. De Sint-Pietersbasiliek heeft een duidelijke vorm van een kruis. Uiteindelijk heeft de inmiddels wereldberoemde Italiaanse kunstenaar Michelangelo Buonarroti het ontwerp in handen gekregen en zijn er verschillende aanpassingen gedaan. In het jaar 1626 werd de basiliek ingewijd.

Binnen in de Sint-Pietersbasiliek wordt pas goed duidelijk hoeveel kunst en creativiteit er in dit project zijn gestopt. Met name Gian Lorenzo Bernini heeft er duidelijk zijn stempel gedrukt. De indrukwekkende koepel heeft een prominente plaats boven de meest heilige plek, namelijk de graftombe van Petrus. De grafkelder met daarin de graftombe van Petrus is opengesteld voor het publiek. Het is toegestaan in kleine groepen de necropolis te bezoeken. Onder de koepel is de immens grote baldakijn van Bernini met daaronder het pauselijk altaar te bewonderen die door Maderna werd gemaakt. Behalve dat het de plek aanduidt waaronder de graftombe zich bevindt, vertegenwoordigt het verschillende symbolen die gepaard gaan met macht, wijsheid, verering en natuurlijk Christus.

Andere opmerkelijke kunstwerken zijn: De Pietà van Michelangelo, Fuga d’Attila en het monument van Leo XI van Alessandro Algardi en het grafmonument Sixtus IV van Antonio del Pollaiuolo. Wanneer je wat meer achtergrondinformatie zou willen ontvangen, is het aan te bevelen om een rondleiding te boeken. De Sint-Pietersbasiliek is erg groot en draagt heel wat geschiedenis met zich mee.

Als top bezienswaardigheid binnen Vaticaanstad, mag de Sixtijnse Kapel dagelijks op heel wat belangstelling rekenen. De Sixtijnse Kapel is onderdeel van het Apostolisch Paleis, waarin de regerende paus resideert. Ook hier zijn er weer uitmuntende kunstwerken te bewonderen van kunstenaars als Michelangelo, Pietro Perugino, Cosimo Roseli en Sandro Botticelli. Het meest indrukwekkend zijn de plafondschilderingen van Michelangelo en Raphael Sanzio da Urbino in de kapel. Ook ‘Het Laatste Oordeel’, dat in de zestiende eeuw door Michelangelo werd gemaakt, trekt heel wat bekijks.

Wat ooit begon met een verzameling beelden is uitgegroeid tot een indrukwekkend museum complex met de grootste kunstverzameling ter wereld. Paus Clemens XIV en Pius VI bedachten beiden dat het tentoonstellen van verschillende kunstcollecties, enthousiasme zou wekken voor het bevorderen van de cultuur en de kunstgeschiedenis. Vandaag de dag kun je er onder meer terecht bij het Vaticaan Historisch Museum, Het Tapijtenmuseum, het Egiziano Museum, het Etnologische Museum, het Pio-Clementino Museum en het Automobile Museum.

Vanuit de Via della Conciliazione kijk je zo uit op het enorme Sint-Pietersplein met daarachter de Sint-Pietersbasiliek. Het plein werd ontworpen door Gian Lorenzo Bernini. Het plein telt maar liefst 284 Dorische zuilen en op de zuilengang, wat men ook wel de colonnade noemt, staan zo’n 140 beelden van verschillende heiligen. Het centrale punt op het plein wordt geaccentueerd door een Egyptische obelisk van ongeveer veertig meter hoog. De obelisk werd omstreeks 1586 in opdracht van Paus Sixtus V op deze plek geplaatst. Links en rechts van de obelisk tref je twee gelijke fonteinen uit de zeventiende eeuw. De eerste werd ontworpen door Carlo Maderno, een Zwitserse architect die ook het Palazzo Barberini op zijn naam mag zetten.

Velen kennen het Sint-Pietersplein waarschijnlijk van beelden op TV, wanneer de Paus vanaf het balkon zijn toespraak houdt. Het plein is dan vaak volledig gevuld met mensen uit allerlei verschillende continenten.

Het Apostolische Paleis, dat achter de rechtse colonnade van het Sint-Pietersplein staat, is de residentie van de Paus. Het woon- en werkverblijf van het hoofd van de rooms-katholieke kerk telt zo’n veertienhonderd verschillende ruimtes. Enkelen daarvan behoren tot het privédomein van de Paus. Tijdens de zeer warme zomerdagen verblijft de Paus liever in Castel Gandolfo, dat in de Italiaanse provincie Latium ligt.

De ‘Biblioteca Apostolica Vaticana’ is gelegen in het een klein paleis aan de cortile del Belvedere. Al vrij vroeg in de geschiedenis werd er besloten om een soort van bibliotheek op te richten waar allerlei belangrijke documenten en later ook boeken en andere collecties bewaard konden blijven. Echter, het opzetten van een inventaris bleek een stuk lastiger dan gedacht. De eerste bibliothecaris werd in de achtste eeuw benoemd. Pas aan het eind van de dertiende eeuw, tijdens het bewind van Bonifatius VIII, werd er enigszins orde op zaken gesteld. In deze periode werd ook door dezelfde Bonifatius de eerste universiteit van Rome opgericht.

Tegenwoordig is de bibliotheek opengesteld voor wetenschappelijk onderzoek. De onlangs gerestaureerde ruimtes bieden nu plaats aan miljoenen archiefstukken, waaronder staatsdocumenten, akten van de Heilige Stoel, brieven van Michelangelo, liefdesbrieven, catalogi en een enorme collectie wetenschappelijk materiaal. Het oudste document is afkomstig uit de tweede eeuw.

Tussen de paleizen, kapellen, fonteinen en musea is er bijzonder veel groen te bespeuren binnen de muren van Vaticaanstad. De Vaticaanse tuinen ‘Giardini Vaticani’ tellen dan ook zo’n tweehonderddertigduizend vierkante meter. Oorspronkelijk zijn de tuinen ontstaan uit een boom- en wijngaard die in opdracht van Paus Nicolaas III werden aangelegd. Door de eeuwen heen zijn er verschillende aanpassingen gedaan en werden er een aantal bijgebouwen geplaatst.

Tijdens de opgravingen die omstreeks 1940 werden uitgevoerd, zijn er enkele delen uit het Romeinse Rijk blootgelegd. De bevindingen, zoals de necropolis (begraafplaats) zijn gedaan onder de Sint-Pietersbasiliek. Onderdeel van de structuren die werden blootgelegd is onder andere het graf van St.-Petrus. Dit was ook de doelstelling toen Paus Pius XI opdracht gaf om er te graven. Zijn wens om dicht bij Petrus begraven te worden ging hiermee in vervulling. Het is echter nooit wetenschappelijk bewezen dat ook echt de stoffelijke resten van apostel Petrus daadwerkelijk hier liggen. De veronderstelling dat dit wel het geval is, is wel de voornaamste reden dat vele pelgrims naar bedevaartsoord Sint-Pietersbasiliek komen. Alle rondleidingen in de Sint-Pietersbasiliek bevatten een tocht ondergronds naar de Scavi.

Ook de geestelijken binnen Vaticaanstad hebben wel eens post en pakketten te verzenden. Er vooral wordt veel post ontvangen. Daar is een postkantoor voor nodig. Het Vaticaanse postkantoor is een dienst van het ministerie van Telecommunicatie van het gouvernement van Vaticaanstad. Voor liefhebbers is het mogelijk om er bijvoorbeeld enveloppen en postzegels als souvenir te kopen. De postzegels zijn alleen geldig wanneer ze gepost worden in speciale brievenbussen met daarop ‘Poste Vaticane’ of wanneer je ze op dit postkantoor afgeeft.

De ruim veertig meter hoge obelisk op het centrale punt van het Sint-Pietersplein in Vaticaanstad heeft niet altijd op deze plek gestaan. De obelisk werd in het jaar 37 na Christus naar Rome gebracht. Het kreeg een prominente plek op de spina van het circus van Nero. Tot de zestiende eeuw is het op die plaats gebleven. Daarna werd de nieuwe en huidige Sint-Pietersbasiliek gebouwd en liet Paus Sixtus V de obelisk verplaatsen naar het nieuw aangelegde Sint-Pietersplein. Dit uiterst moeizame project werd uitgevoerd door de architect Domemico Fontana. Hij kreeg hierbij hulp van zo’n negenhonderd personen en vele paarden die de obelisk middels touwen en houten rollers op de nieuwe plek kregen. Onderaan de voet van de obelisk is een verwijzing in de inscriptie te vinden.