Leipzig

De St. Thomaskerk is een beroemde Lutheranse kerk en oorspronkelijk gebouwd als een rooms-katholieke kerk. Hier vond in 1519 de beroemde Leipzig Debate plaats tussen Martin Luther en Johannes Eck. Eck was verantwoordelijk voor het verdedigen van de praktijken van de Katholieke Kerk tegen de aanvallen van Luther. Het debat werd bijgewoond door toonaangevende religieuze geleerden en leidde tot de censuur van Luther door de paus. Martin Luther predikte in 1539 vanuit de kansel van de kerk. Leipzig was het dichtstbijzijnde gebied waar veel van Luthers volgelingen woonden. De kerk is uiteindelijk verbonden geraakt met de Lutheranen en tot de dag van vandaag deel van deze denominatie.

Er zijn tal van beroemde mensen geassocieerd met de St. Thomas kerk. Zo was het de thuisbasis van de beroemdste jongenskoor van Duitsland voor eeuwen, werd Johann Sebastian Bach werkzaam als muziekdirecteur en is in 1950 zijn stoffelijk overschot overgebracht. Ook werd Wolfgang Amadeus Mozart hier in 1784 op het orgel gespeeld en Richard Wagner gedoopt in 1813. Dit kerkgebouw is deel geweest van veel historische gebeurtenissen en is een geweldige plek om meer te weten te komen over de Duitse geschiedenis en de Lutheraanse kerk.

Van 16 tot 19 oktober 1813 was Leipzig het toneel van de Volkerenslag. De geallieerde legers van Rusland, Pruisen, Oostenrijk en Zweden behaalden een beslissende overwinning op Napoleon en zijn bondgenoten op Duits grondgebied. Het resultaat: 600.000 deelnemende soldaten uit meer dan twintig landen, 100.000 doden of gewonden en een tyfusepidemie in Leipzig die aan tien procent van de inwoners het leven kostte.

Slechts een jaar na de verwoestende slag had de dichter Ernst Moritz Arndt het idee voor een monument ter ere van de gevallenen. In 1894 richtte de Leipziger architect Clemens Thieme de Deutscher Patriotenbund (Duitse patriottenbond) op met als doel giften te verzamelen voor de oprichting van het monument. In 1898 was het bedrag voldoende en kon de eerste steen worden gelegd.

In 1913 werd het Monument voor de Slag der Volkeren ingehuldigd als nationaal monument. Alle slachtoffers worden ermee herdacht.

Het oude stadhuis in Leipzig – dat de oostkant van het marktplein van de beursstad domineert – wordt beschouwd als een van de belangrijkste Duitse wereldlijke gebouwen uit de renaissance. Aan de achterkant ligt de Naschmarkt. De burgemeester en het stadsbestuur zijn sinds 1905 gehuisvest in het Nieuwe Stadhuis.

Het oude stadhuis is een bezienswaardigheid van Leipzig en wordt algemeen beschouwd als een uitzonderlijk mooi gebouw. De indruk van schoonheid wordt gewekt door lengte, kleur, uniformiteit en verhoudingen. Met twee verdiepingen over een lengte van 93 meter is het gebouw meer lang dan hoog.

Ondanks alle symmetrie heeft het gebouw verrassende asymmetrische elementen. Volgens Wolfgang Hocquél zijn dergelijke asymmetrieën een kenmerk van de Duitse Renaissance. Het oude stadhuis is een renaissancegebouw dat dateert uit 1556. In de barokperiode en vervolgens van 1906 tot 1909 werden verdere toevoegingen gedaan, waarbij delen van eerdere gebouwen werden hergebruikt.

Het Bachmuseum heeft een permanente interactieve tentoonstelling gewijd aan het werk van Bach, die wereldwijd naam maakte als cantor van de Thomaskerk en stadsmusicus.

Het Bachmuseum maakt deel uit van het Bacharchief in het Bosehuis aan het Thomaskerkhof in Leipzig. Het verhaal van het leven en werk van Johann Sebastian Bach wordt verteld in 12 zalen van 750 vierkante meter. In de interactieve tentoonstelling kunnen bezoekers barokinstrumenten bespelen, het hedendaagse Leipzig met het verleden vergelijken en de werken van Bach in het onderzoekslaboratorium dateren. De schatkamer herbergt originele manuscripten en andere zeldzame voorwerpen, terwijl muziek uit de orgelpijpen zweeft om de bezoekers mee te nemen in de fascinerende wereld van Bachs orgelmuziek.

Tot de tentoongestelde fascinerende voorwerpen behoren een orgelconsole waarop Bach zelf in 1743 speelde en het enige voorwerp dat uit zijn huis is gered: een ijzeren geldkistje. De inhoud bleef tot 2009 verborgen dankzij het beveiligde hangslot met 11 sloten.

Op een steenworp afstand van het stadscentrum ligt het museumeiland van Leipzig: het Grassimuseum. Het bijzondere gebouwencomplex brengt drie instellingen onder één dak: het Museum für Völkerkunde zu Leipzig, het Museum für Angewandte Kunst en het Museum für Musikinstrumente. Naast de tijdelijke en permanente tentoonstellingen nodigen de aangelegde binnenplaats en de tuinen uit tot een verblijf, evenals het aangrenzende parkachtige historische Johannisfriedhof (Johannisbegraafplaats), drie evenementenruimtes, een museumwinkel en een café.

Het complex dankt zijn naam aan de koopman en bankier Franz Dominic Grassi (1801-1880), die eind negentiende eeuw het vorige gebouw op deze plek had gefinancierd. Het Grassimuseum, gebouwd tussen 1925 en 1929, was een van de weinige museumgebouwen die in de jaren twintig werden gebouwd. De ijzerconstructie in de stijl van de Nieuwe Zakelijkheid is versierd met art-deco-elementen en krijgt zijn bijzondere karakter door de roodachtige porfier die afkomstig is uit Rochlitz, ongeveer zestig kilometer verderop. Tegenwoordig is het een beschermd gebouw en staat het in het zogenaamde “blauwe boek” van gebouwen van culturele betekenis in de nieuwe deelstaten van Duitsland.

In de Panometer Leipzig kun je enorme panorama’s van 360 graden beleven en bewonderen. Deze zijn gewijd aan wisselende thema’s met langere tussenpozen. Begeleidende tentoonstellingen worden aangeboden in de Panometer.

De Panometer in Leipzig was de eerste in zijn soort die in 2003 door de kunstenaar Yadegar Asisi werd geopend in de omgebouwde Gasometer II in Connewitz. Gasometer II, gebouwd in 1909/1910, werd tot 1977 gebruikt voor de opslag van stadsgas en werd in 2002/2003 grondig gerenoveerd.

Sindsdien kun je ’s werelds grootste 360-graden panorama’s van de Berlijnse architect en kunstenaar beleven en bewonderen. De panorama’s, geënsceneerd met passend licht en geluid, nemen je mee naar verre natuurlandschappen en historische plaatsen, de meeste zelfs als wereldpremière. De bijbehorende thematentoonstelling rondt de ervaring af.

Leipzig staat bekend om zijn vele groene ruimtes. Het grote Clara Zetkin-park is slechts een van de vele groene oases midden in de stad. Op slechts enkele minuten lopen van het historische stadscentrum combineert het het historische Johannapark, Palmengarten, Volkspark, Scheibenholz en Albertpark.

Een veelheid aan recreatieve activiteiten verleidt je tot een uitstapje naar de groene gebieden, en het Glashaus restaurant in het hart van het park is een populaire buitenlocatie. De biertuin en het café liggen naast het historische muziekpaviljoen, en het openluchtpodium is een populaire locatie voor concerten en bioscoopvoorstellingen in de zomer. De grote speeltuin naast de renbaan Scheibenholz is een van de populairste in Leipzig, waar ouders en kinderen met het gezin naar toe kunnen.

De Augustusplatz is een plein aan de oostkant van de binnenstad van Leipzig, deelgemeente Leipzig-Mitte. Het is het grootste plein van de stad en een van de grootste pleinen van Europa. Voordat bijna alle gebouwen tijdens de Tweede Wereldoorlog door bombardementen werden verwoest, werd de Augustusplatz tot de mooiste van Europa gerekend.

Het plein wordt nu gedomineerd door het Opernhaus aan de noordkant, het Neues Gewandhaus (met de Mendebrunnen) aan de zuidkant, en de belangrijkste gebouwen van de Universiteit van Leipzig, inclusief het City-Hochhaus Leipzig aan de westkant grenzend aan het stadscentrum. Door verwoestingen tijdens de Tweede Wereldoorlog en de radicale stadsplanning van de DDR heeft de Augustusplatz zijn historische uiterlijk verloren: de inmiddels gesloten Hauptpost, het nieuw gebouwde Radisson SAS Hotel en het universiteitscomplex zijn alle voornamelijk gebouwd van beton en staal in de stijl van de jaren zestig of later.

De in 1878 opgerichte dierentuin van Leipzig verenigt een grote verscheidenheid aan diersoorten en vegetatie die buiten Europa vaak alleen in het wild te zien zijn. Midden in de stad kunnen bezoekers een fascinerende wereldreis maken door de zes themawerelden van de dierentuin en in totaal ongeveer 900 diersoorten bewonderen.

Een bezoek aan Pongoland, het grootste apenverblijf ter wereld, en een audiëntie bij de koning der dieren in de Makasi-Simba leeuwensavanne zijn echte aanraders. Niet ver daarvandaan kunt u giraffen, antilopen, zebra’s en flamingo’s bekijken tijdens een safari door de uitgestrektheid van de Kiwara-savanne in hun natuurlijk herschapen habitat. Ook bezienswaardig zijn de majestueuze tijgers in de Siberische tijgersavanne of de olifanten in de olifantentempel Ganesha Mandir. Nog exotischer is het meer dan 100 jaar oude aquarium, dat een fantastisch uitzicht biedt op de onderwaterwereld met een landschapsbad, terrarium en ringbad voor haaien. In 2017 opende de dierentuin van Leipzig zijn eigen Himalaya-bergwereld, waarin rode panda’s, sneeuwluipaarden en andere diersoorten leven.

Het Mendelssohnhuis is een museum in Leipzig. De componist Felix Mendelssohn woonde hier van 1845 tot zijn dood in 1847; het bevat nu een collectie over het leven en werk van de componist. Mendelssohn verhuisde in 1835 naar Leipzig, waar hij werd benoemd tot directeur van het Gewandhaus Orkest. In 1841 verliet hij de stad om in Berlijn de functie van hofcomponist van Friedrich Wilhelm IV te aanvaarden; gedurende zijn tijd daar bleef hij gastdirigent van het orkest in Leipzig. In 1844 legde hij zijn functie in Berlijn neer en keerde terug naar Leipzig; in 1845 verhuisde hij met zijn gezin naar een appartement op de tweede verdieping van dit gebouw.

De Internationale Mendelssohn Stichting werd in 1991 opgericht, met Kurt Masur als voorzitter; het doel was het redden en restaureren van Mendelssohns laatste huis in Leipzig. Het museum werd in 1997 geopend. Het is gerestaureerd in de stijl van de late Biedermeier, zoals het eruitzag ten tijde van de componist. Er is informatie over het leven en werk van Mendelssohn, met name over zijn tijd in Leipzig; er zijn schriftelijke documenten, muziekpartituren en aquarellen die door de componist zijn geschilderd. Het museum heeft een muzieksalon waar concerten worden gegeven.