Valletta

De Sint John’s Co-Kathedraal staat in het hart van Valletta. Deze zestiende-eeuwse kathedraal die we in het Nederlands ook als de Sint-Janscokathedraal kennen is van binnen zo mooi. Zelfs als je helemaal niets met kerken of religie hebt, moet je vanwege het overdadige interieur toch een entreekaartje moeten kopen om de Sint John’s Co-Kathedraal van binnen te kunnen bewonderen.

De kerk werd ontworpen door de Maltese architect Girolamo Cassar, die verschillende van de prominentere gebouwen in Valletta ontwierp. In de 17e eeuw werd het interieur opnieuw ingericht in barokstijl door Mattia Preti en andere kunstenaars. Het interieur van de kerk wordt beschouwd als een van de mooiste voorbeelden van hoogbarokke architectuur in Europa.

Verschillende artistieke stukken van grote waarde verrijken de co-kathedraal, met schilderijen van de grote Caravaggio tot kunstwerken geschonken door vroegere Grootmeesters en Ridders van de Orde van Sint Jan. In de 17e eeuw gaven Mattia Preti en andere bekwame kunstenaars het interieur van de kathedraal het barokke stempel. In de loop der eeuwen werd de kathedraal verder verfraaid door verschillende schenkingen en erfenissen van de verschillende ridders.

De Upper Barakka Gardens liggen vlakbij Castille Place in het zuidoosten van de stad. Pas in 1824 werden de tuinen opengesteld voor het publiek, en hoewel de plek tijdens de Tweede Wereldoorlog grote schade heeft opgelopen, is hij nu in zijn volle glorie hersteld, voor iedereen die hem wil bezoeken. Het tuinterras biedt een van de beste uitzichten van Malta. Een onbelemmerd, panoramisch uitzicht op de enige natuurlijke haven in de Middellandse Zee, met de drie steden Birgu, Senglea en Cospicua als achtergrond.

De tuinen zelf herbergen een verzameling bustes, standbeelden en plaquettes die verwijzen naar verschillende persoonlijkheden en andere belangrijke gebeurtenissen in de Maltese geschiedenis. Direct onder het hoofdterras en de tuin bevindt zich de Saluting Battery, waar een kanon vroeger saluutschoten uitbracht aan bezoekende marineschepen. Tegenwoordig is de batterij volledig in zijn oude glorie hersteld en elke dag, om 12.00 uur en 16.00 uur, wordt met groot ceremonieel een kanon afgevuurd.

De Upper Barrakka Lift is ook een bezienswaardigheid in de tuinen. Deze indrukwekkende lift i verbindt de Grand Harbour met de Upper Barrakka Gardens en het centrum van Valletta. Dit is beslist de snelste manier om vanaf de waterkant van Valletta in de stad te komen, want de rit omhoog duurt slechts 25 seconden. De lift zelf is 58 meter hoog en kan eenentwintig personen tegelijk vervoeren, in totaal 800 passagiers per uur.

In 1552 werd het stervormig Fort Saint Elmo gebouwd. In 1565 kreeg het fort een cavalier, een dekkingsgang, een terraille en een ravelijn dat in enkele maanden tijd inderhaast werd gebouwd. Fort St Elmo kreeg het zwaar te verduren van de Ottomanen, die Malta in 1565 belegerden. Tegen alle verwachtingen in hield het kleine fort een maand stand en gaf zich op 23 juni over.

In de 17e en 18e eeuw werden er verschillende toevoegingen gedaan, waaronder kazernes, een kerk en een vuurtoren. Het hele fort werd in 1689 opgenomen in de vestingwerken van Valletta. Onder Brits bewind werd Fort St Elmo uitgebreid opgewaardeerd voor nieuwe artillerie en speelde het zelfs een belangrijke rol in de verdediging van Malta tijdens de Tweede Wereldoorlog. Op 11 juni 1940 onderging Fort St Elmo het eerste luchtbombardement op de eilanden. De actieve rol in belegeringen en veldslagen maakte het ideaal om er een Nationaal Oorlogsmuseum in onder te brengen.

Bezoekers van Fort St Elmo kunnen het indrukwekkende terrein van het fort bekijken, inclusief de prachtige architectuur van de twee kapellen gewijd aan St Anne. Het Nationaal Oorlogsmuseum is verdeeld in zes afdelingen en beslaat zo’n zevenduizend jaar Maltese militaire geschiedenis vanaf de bronstijd tot de toetreding van Malta tot de EU. Opmerkelijke artefacten zijn onder meer militaire harnassen van de Orde van Sint Jan en de Ottomaanse Turken. De Tweede Wereldoorlog is echter het meest vertegenwoordigde conflict in het museum.

Casa Rocca Piccola is een prachtig juweeltje tussen de vele historische gebouwen die Valletta rijk is. Casa Rocca Piccola is een fascinerend 16e-eeuws paleis dat een zeldzaam inzicht geeft in het leven van adellijke families in de meer recente geschiedenis van Malta. Het paleis wordt nog steeds gebruikt als huis van de familie de Piro en bevat prachtige interieurs en historische voorwerpen, evenals een schuilkelder in oorlogstijd onder het gebouw.

Het palazzo voelt niet aan als een museum, maar als een prachtig en geliefd aristocratisch huis. Gelukkig mag je als bezoeker een kijkje nemen in dit laatste palazzo in Valletta dat in privébezit is. Een rondleiding door Casa Rocca Piccola is een geweldige optie voor wie geïnteresseerd is in geschiedenis. Van het prachtige interieur van de eetzaal tot de kapel, de collectie historische voorwerpen en de grote schuilkelder, er valt hier genoeg te ontdekken.

Het Nationaal Museum voor Archeologie in Malta biedt een bijzondere ervaring. Bezoekers kunnen hier een stukje prehistorie ontdekken, van de neolithische periode (5900-2500 voor Christus) tot de vroege Fenicische periode (8e-6e eeuw voor Christus). Artefacten en beelden laten zien hoe de eerste eilandbewoners hun dagelijks leven leidden. Ook zijn er afdelingen met bronstijd- en Fenicische artefacten zoals kleine rituele vaten en glazen, gouden objecten en een terracotta sarcofaag. Het museumgebouw is het Auberge de Provençe, een barokke villa uit 1571 die de Franse Johannieter Orde herbergde.

De bovenste verdieping is een attractie, met de Gran Salon, een grote beschilderde zaal uit het begin van de 19e eeuw. Ook worden hier wisselende tentoonstellingen gehouden. Al met al, het Nationaal Museum voor Archeologie is een must-visit als je meer wilt weten over de rijkdom van Malta en haar voorouders.

De Lascaris War Rooms liggen 400 meter onder de Upper Barrakka Gardens en zijn een van Malta’s best bewaarde geheimen uit de Tweede Wereldoorlog. De Lascaris War Rooms zijn een ondergronds complex van tunnels en kamers in Valletta waar tijdens de Tweede Wereldoorlog het oorlogshoofdkwartier was gevestigd van waaruit de verdediging van het eiland werd gevoerd.

Na de oorlog werden de War Rooms van Lascaris het hoofdkwartier van de Middellandse Zeevloot en speelden ze een belangrijke rol bij de Engels-Franse invasie van Egypte tijdens de Suez-crisis in 1956. Tijdens de Cubaanse raketcrisis van 1962 werd het een aantal dagen in vol bedrijf gesteld. In 1967 werd het door de NAVO in gebruik genomen als strategisch communicatiecentrum voor het onderscheppen van Sovjetonderzeeërs in de Middellandse Zee. Na 10 jaar in deze rol werden de ruimtes uiteindelijk gesloten.

In 2009 werd er begonnen met de restauratie van dit historische complex. Tegenwoordig is het opengesteld voor het publiek als museum.

Republic Street is een van de breedste en drukste straten van de stad en strekt zich uit van de Stadspoort (Triton Fontein) tot Fort St. Elmo, waar hij samenkomt met Elma Place Street (St. Elmo Place). De lengte van de straat is ongeveer 900 meter. Tegenwoordig is Republic Street de hoofdader van de stad. Langs de straat zijn winkels, cafés en restaurants geconcentreerd, er zijn enkele belangrijke bezienswaardigheden en kleine pleinen.

De straat is voornamelijk bestemd voor voetgangers, met een zeer beperkt gebruik van voertuigen. Alleen commerciële voertuigen om te laden en lossen op de vroege ochtend zijn toegestaan. Alleen karozzini en elektrische taxi’s mogen de straat op en neer rijden, terwijl taxi’s op kruispunten mogen oversteken.

Het Nationaal Museum voor Schone Kunsten heeft een uitgebreide en complexe collectie die teruggaat tot de vroege Renaissance, waaronder ook moderne en hedendaagse stukken. De architectuur van het gebouw dateert uit het midden van de achttiende eeuw in late barokstijl en is een belangrijk voorbeeld van zijn soort in Malta.

Hoogtepunten uit de collectie die in het Nationaal Museum voor Schone Kunsten worden tentoongesteld zijn schilderijen van Mattias Stomer (1600-50), Jean Valentin de Boulogne (1601-32) Guido Reni (1575-1642) en Italiaanse barokkunstenaars met vooral Mattia Preti (1613-99) en andere schilderijen van lokale en internationaal bekende kunstenaars. Hiertoe behoren werken van Antoine de Favray (1706-98), Francesco Zahra (1710-73) en Giuseppe Grech (1755-87).

Het Malta National Museum of Fine Arts heeft verder een collectie waardevol plaatselijk zilverwerk, beelden van marmer, brons en hout, fraaie meubelstukken en fraaie majolica stukken.

Het Grootmeesterspaleis werd tussen 1573 en 1578 gebouwd door de Maltese architect Gerolamo Cassar in renaissancestijl. Het werd gebouwd tijdens het bewind van Grootmeester Jean de La Cassiere (1572-1581) – het hoofd van de Orde van de Ridders van Sint Jan – en moest dienen als residentie van de Grootmeester: Iets wat het meer dan 200 jaar lang zou doen. Latere Grootmeesters zouden het oorspronkelijke gebouw uitbreiden en verbeteren tot het in het midden van de 18e eeuw zijn huidige vorm kreeg.

Vanaf 1798 werd het door de Fransen gebruikt tot 1800, toen het de officiële residentie van de Britse gouverneurs werd. In 1921 werd hier het eerste constitutionele parlement van Malta gevestigd en na de onafhankelijkheid in 1964 werd het de zetel van het parlement van Malta en ook van hun staatshoofd. Het paleis is nu het presidentiële kantoor en het parlement van Malta.

De Tritonfontein is een fontein net buiten de stadspoort van Valletta. Hij bestaat uit drie bronzen Tritons die een groot bassin in evenwicht houden op een concentrische basis van beton en bekleed met travertijnplaten. De fontein, die de ingang van de stad bewaakt, is bedacht en gemaakt door twee kunstenaars, Vincent Apap en Victor Anastasi, en wordt beschouwd als een van de belangrijkste voorbeelden van modernistische architectuur in Malta.

De Tritonfontein is na de herontwikkeling van dit gebied tussen 2015 en 2018 volledig zichtbaar vanaf City Gate. Sinds het herontwerp van Renzo Piano kunnen bezoekers genieten van ononderbroken vergezichten op de stadsingang met de volledige fontein op de voorgrond. Een kiekje of een selfie vanaf dit uitkijkpunt is een must. Een aanrader is het gouden uur, wanneer de vurige tinten in de lucht de speelse waterpartij aanvullen, of de nacht, wanneer de hele fontein prachtig verlicht is.