Mongolië

De yurt is een tent die wordt gebruikt door de nomadische inheemse mensen. Een yurt wordt ook wel een ‘ger’ genoemd. Het verschil is dat de tent zelf een yurt is, maar dat Mongoolse mensen het over hun ‘ger’ hebben, wat letterlijk ‘huis’ betekent. Je kunt Mongolië eigenlijk niet bezoeken zonder een keer in een yurt overnacht te hebben.

Het voordeel van deze behuizing is dat ze goed onderdak biedt en tegelijkertijd makkelijk te demonteren en te verplaatsen is. Iets wat handig is als je een nomadisch leven lijdt en regelmatig je vee moet verplaatsen naar land waar het veel kan grazen. Het is mogelijk om in een yurt te overnachten en te ervaren hoe het is om op deze manier te leven. Reisbureaus en ook instanties ter plaatse bieden toeristen aan om deze ervaring zelf mee te maken.

Mongolië staat bekend om zijn ruwe en weidse landschappen. Een mooi voorbeeld hiervan is de Gobiwoestijn. Het enorme gebied is 1600 kilometer lang vanuit het zuidwesten naar het noordoosten en ook nog eens 800 kilometer van noord naar zuid. Een meerdaagse reis door dit woestijngebied is een aanrader. Behalve de eindeloze landschappen met zandduinen kom je hier ook wilde kamelen tegen en een zoutzee.

De Gobi is oorspronkelijk het leefgebied van het przewalskipaard. Deze specifieke paardensoort kwam tot 1967 hier in het wild voor. Inmiddels is het przewalskipaard geherintroduceerd in het Hustain Nuruu NP. Als je heel veel geluk hebt, dan spot je een uitermate zeldzame gobibeer. Dit is een ondersoort van de bruine beer.

De hoofdstad van Mongolië is Ulaanbaatar. Ruim 1 miljoen mensen wonen in deze stad. Dat is bijna de helft van de totale bevolking van Mongolië. De naam heeft de stad te danken aan de socialistische revolutie en betekent zoveel als ‘Rode Held’. De gemiddelde temperatuur in Ulaanbaatar is jaarlijks -1,3 graden Celsius. Toch kan het hier in de zomer in de 1300 meter hooggelegen Mongoolse hoofdstad ruim boven de 30 graden zijn. Dat geeft al aan hoe koud het hier is in de winters. Ulaanbaatar is dan ook de koudste hoofdstad ter wereld. De Mongolen houden erg van opera en toneel en het opera- en het dramatheater zijn dan ook twee van de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. Daarnaast zijn er ook nog een aantal musea.

Mongolië is een land met veel ruimte en daardoor ook veel natuur. In het land zijn een aantal nationale parken te vinden die van je reis naar het Centraal-Aziatische land een onvergetelijke ervaring maken. Een voorbeeld van zo’n adembenemend nationaal park is Altai Tavan Bogd NP. Het park is een combinatie van groene grasvlakten en grote witte bergen met gletsjers.

Een mooie manier om door dit park te trekken is met een paard. Op deze manier kun je veel zien en op plekken komen waar de uitzichten van hemelse schoonheid zijn. Het park is 630.000 hectare groot en de hoogste berg is Kuiten Uul. Andere manieren om het park te bezoeken zijn met een Russische jeep of met een shuttlebus die je langs de hoogtepunten brengt.

Het boeddhisme heeft zijn sporen in Mongolië achtergelaten. Een mooi voorbeeld hiervan is Erdene Zuu Khiid. Het Erdene Zuu klooster is een groot complex van 400 bij 400 meter. Het terrein wordt afgebakend door een ruim zeven meter hoge muur waar 108 stoepa’s in zijn verwerkt. Op het terrein zijn nog enkele tempels en de Gouden stoepa te bezichtigen. Dit is het oudste Boeddhistische klooster van Mongolië en ook staat ze vermeld op de werelderfgoedlijst van UNESCO.

Het klooster telde in de negentiende eeuw ruim 1000 monniken. In 1939 werden veel van deze Mongoolse kloosters en tempels afgebroken door het communistische bewind. Zo zijn de meeste van de 62 oorspronkelijke tempels verdwenen. Sinds het jaar 1990 is het complex weer in gebruik door enkele monniken die het weer de functie van klooster hebben teruggegeven.

Intense kleuren vind je terug in het landschap van Gurvan Saikhan NP. Sinds 1993 mag dit gebied zich een nationaal park noemen. Het is daarmee het grootste van Mongolië met ruim 27.000 vierkante kilometer oppervlak. Dit is het leefgebied van de bekende Gobi-kameel en andere unieke diersoorten. Het glooiende landschap lijkt eindeloos te zijn en zo nu en dan zorgt het voor spectaculaire vergezichten, zoals het Gurvan Saikan-gebergte met zijn witte bergen op de achtergrond.

Een van de bijzonderste dieren die je hier nog vindt, is de Siberische steenbok met zijn indrukwekkende hoorns. Als je veel geluk hebt, zie je ook de prachtige lammergier hoog in de lucht zweven.

Het Klooster Gandantegchinlen is beter bekend onder de naam Gandanklooster. Dit boeddhistische klooster is gebouwd in Tibetaanse stijl en werd gesticht in het jaar 1835. Als snel groeide het klooster dat te vinden is nabij Ulaanbaatar  uit tot het belangrijkste centrum voor de boeddhistische leer van het land.

Hoewel veel kloosters in de jaren dertig van de vorige eeuw werden vernietigd, bleef het Gandanklooster hiervan gespaard. Wel moest het klooster een periode van 6 jaar zijn deuren sluiten, tot het in 1944 weer werd geopend. Lange tijd was dit het enige Boeddhistische klooster van Mongolië totdat in 1990 een einde kwam aan de marxistische staat. Op het terrein staat een aantal mooie gebouwen, zoals heiligdommen, de gouden tempel en een stoepa.

Centraal in Mongolië ligt het Hustain Nuruu NP. Dit nationale park werd opgericht in 1993 en ligt relatief dicht bij de Mongoolse hoofdstad Ulaanbaatar. Adembenemende landschappen zorgen al voor een prachtige ervaring. Daarnaast zijn er ook een aantal bijzondere diersoorten die je hier kunt spotten. Het przewalskipaard is hier succesvol geherintroduceerd, maar ook de monniksgier en de tarbagan hebben hier hun leefgebied. Ook heeft een park een gevarieerde flora. Hoewel het op eerste oog misschien wat kaal aandoet zijn hier tal van unieke mossen en korstmossen. Ook zijn er bijna 500 soorten vaatplanten ontdekt. De gentiaan zorgt voor aparte contracterende kleuren wanneer deze bloeit.

Dit park is misschien wel één van de groenste nationale parken van Mongolië. Gorkhi-Terelzj NP ligt op zo’n 70 kilometer van de Mongoolse hoofdstad en is officieel een nationaal park sinds 1993. In totaal heeft het park een oppervlakte van ongeveer 3000 vierkante kilometer. Het is ook een van de plekken waar toeristen kunnen overnachten in een Yurt. Mede dankzij de rivier de Tuul is dit park vrij groen.

Enkele voor deze omgeving specifieke diersoorten zijn de Siberische Wapiti, het Siberische muskushert, de bruine beer en de Mongoolse Gazelle. Een van de zeldzame bomen die hier groeien is de Siberische Lariks.

Jaarlijks tussen 11 en 13 juli vindt het Naadam festival plaats. Dit is het nationale festival van Mongolië. Kenmerkend voor dit festival zijn de ‘drie mannelijke spelen’ die dan plaats vinden. De drie spelen zijn boogschieten, paardenraces en Mongools worstelen. Vooral de lengte van deze paardenraces is indrukwekkend. Waar wij races gewend zijn van zo’n twee kilometer, moeten de paarden hier wel eens zo snel mogelijk afstanden afleggen van wel 30 kilometer. De oorsprong van het festival was religieus, maar tegenwoordig staat het in het teken van de Mongoolse onafhankelijkheid na de revolutie in 1921. Het is een unieke vorm van Mongoolse folklore om eens mee te maken. Sowieso is de zomer één van de beste periodes om Mongolië te bezoeken, dus daardoor is dit prima te combineren met het beleven van dit festival.