Segovia

In het stadswapen van de stad Segovia is een duidelijke afbeelding van het eeuwenoude aquaduct zichtbaar. Het is dan ook hèt symbool van de stad. Omstreeks de eerste eeuw werd dit omvangrijke Romeinse bouwwerk gebouwd. De overspanning telt maar liefst acht-honderd-en-dertien meter. Maar de gehele route die het water aflegt is ongeveer vijftien kilometer. Het aquaduct wordt door zo’n twee-honderd-een-en-twintig pilaren ondersteund. Een aquaduct diende in die tijd als waterleiding. Op deze manier kon men water vanuit een rivier of andere waterbron verder het land in brengen, om vervolgens steden en dorpen te voorzien van schoon water. Hier in Segovia werd op deze manier het water uit de Río Frío naar de stad vervoerd.

Pas in 1985 werd het aquaduct van Segovia, wat gezien wordt als belangrijkste Romeinse bouwkunst in Spanje, opgenomen in de UNESCO-lijst van werelderfgoederen.

Het Palacio Real de La Granja de San Ildefonso bevindt zich even buiten het centrum van de stad Segovia, aan de noordelijke helling van de Sierra de Guadarrama. Het paleis werd namelijk gebouwd binnen het jachtgebied van voormalige koningen. Koning Filips V van Spanje gaf in de achttiende eeuw opdracht tot het bouwen van een zomerverblijf. En daarna werd het als maar mooier en groter. In de paleiskerk is ook het graf van Filips V en diens tweede vrouw Isabel de Farnese te bezoeken. Palacio Real de La Granja de San Ildefonso, ook wel ‘La Granja’ genoemd, is sinds die tijd altijd een belangrijke plaats binnen de koninklijke familie geweest.

Behalve huwelijken, begrafenissen en geboortes werden er in La Granja ook belangrijke politieke besluiten genomen, zoals de ondertekening van het ‘Verdrag van San Ildefonso’, een herbevestigend geheim bondgenootschap tussen Frankrijk en Spanje. Palacios Real de La Granja de San Ildefonso is tegenwoordig vooral een bezienswaardigheid met ongekende populariteit. Toeristen brengen dan ook graag een bezoek aan dit historische bouwwerk, de woonvertrekken en het omliggende landgoed.

De bijna negentig meter hoge toren van de kathedraal van Santa María de Segovia prijkt hoog boven de stad uit. Het is dan ook een gemakkelijk herkenningspunt van de stad Segovia. De kathedraal van Segovia werd omstreeks de eerste helft van de zestiende eeuw gebouwd aan de Plaza Mayor. De gotische bouwstijl komt zowel aan de buitenzijde als aan de binnenzijde duidelijk naar voren. Als bouwmeester werd hiervoor de alom geprezen architect Rodrigo Gil de Hontañón aangesteld.

De kathedraal van Segovia telt zo’n achttien kapellen, een prachtig altaarstuk van Francisco Sabatini en bijzonder fraaie gebrandschilderde glas-in-lood ramen. De eeuwenoude kloostergang leidt je naar een museum. Via de San Blas kapel kun je tegen een kleine vergoeding toegang krijgen tot de toren van de kathedraal.

Het schitterende kasteel van Segovia lijkt erg veel op de sprookjesachtige kastelen die je in kinderboeken tegen kunt komen. Het ‘Alcázar Real de Segovia’ aan de Plaza de la Reina Victoria Eugenia is een erfenis uit de negentiende eeuw. Het voorgaande paleis werd namelijk verwoest door een brand. Op deze plek stond eerst een militair verdedigingsfort. Pas in de twaalfde eeuw werd er gesproken over een kasteel, die diende als koninklijke residentie.

Echt aanzien kreeg het Alcázar in de vijftiende eeuw, dankzij Johan II van Castilië en later diens zoon Hendrik IV van Castilië. Met name de bekendmaking van de kroning van Isabel de Castilla tot koningin is onlosmakelijk verbonden met het Alcázar van Segovia. Haar actie wordt nog altijd gezien als voorbeeld voor politiek propaganda. Samen met haar man Ferdinand II van Aragón worden de eerste fundamenten van de Spaanse monarchie gelegd. Omstreeks de achttiende eeuw, werd het Alcázar geprezen als ‘Royal School of Artillery’. De militaire opleiding die hier genoten kon worden werd bereikte vrij snel een status.

Tegenwoordig is het Alcázar vooral een toeristische bestemming. Liefhebbers kunnen hier genieten van het Artillerie Museum, toegang tot de toren van Juan II en het bijkomende uitzicht en natuurlijk de schitterende gedecoreerde kamers en zalen van het paleis.

Eén van de meest bruisende pleinen in Segovia is Plaza Mayor. Dit centraal gelegen plein, dat ook wel het hart van de stad wordt genoemd, is voorzien van historische architectuur. Zo bevindt zich hier de apsis van de kathedraal, de kerk Iglesia San Miguel en het stadhuis met de twee torentjes. Plaza Mayor staat garant voor gezelligheid. De aanwezige restaurants en bars hebben veelal een terras die van ’s morgens tot ’s avonds gevuld zijn. Toeristen en inwoners genieten hier van al het lekkers dat Spanje te bieden heeft. Op donderdag is hier de lokale goederen markt te vinden.

Het noordelijk gelegen klooster van El Parral werd omstreeks de vijftiende eeuw in opdracht van Herdrik IV gebouwd. Monasterio de Santa María del Parral bevindt zich net buiten het centrum aan de rechteroever van de Ersma rivier. Het klooster behoort toe aan de Orde van St. Jerome. Het kloostercomplex bestaat uit meerdere gebouwen, die verschillende bouwstijlen vertonen. Zo kun je er onder andere de mudejar, gotische en platereske stijl ontdekken.

Opmerkelijke bezienswaardigheden zijn het altaarstuk van de Heilige Maagd Maria, de graven van Juan Pacheco en diens vrouw Maria de Portocarrero en de gedecoreerde deuropening ‘Puerta de la antesacristía’.

Antonio Machado was een dichter uit de negentiende en twintigste eeuw. Hij werd geboren in Sevilla en verhuisde later met zijn familie naar Madrid. Hier werd zijn liefde voor het theater geboren en werd de aantrekkingskracht tot steden als Parijs erg aanlokkelijk. Samen met zijn broer werd dit werkelijkheid en er werd vrij snel contact gelegd met schrijvers en dichters als Jean Moréas, Rubén Darío, Juan Ramón Jiménez en Paul Marie Verlaine. Ontmoetingen die zijn latere eigen werk ten goede zouden komen. Uiteindelijk kwam hij in 1919 op pensioenleeftijd in Segovia terecht, waar hij hielp bij de oprichting van de universiteit van Segovia. In 1927 werd hij verkozen tot lid van de Spaanse Koninklijke Academie.

Het bescheiden huis waar hij destijds verbleef is momenteel ingericht als museum. Casa Museo Antonio Machado aan de Calle de los Desamparados, laat zien hoe deze geprezen dichter redelijk sober zijn dagen hier sleet. Behalve diens eigen portret, zijn hier ook kunstwerken van Picasso en lokale kunstenaars te bewonderen.

Het roodkleurige Palacio Real de Riofrío is een paleis dat toebehoort aan de koninklijke familie van Spanje. Het paleis is op een aantal kilometer ten zuidwesten van de stad Segovia te vinden, in een bosrijke omgeving. Het werd gebouwd in opdracht van koning Fernando VI voor diens moeder Isabel de Farnesio, vrouw van Filips V. Hij wilde haar uit zijn buurt hebben, omdat ze zich te veel met hem bemoeide. Als architect werd Virgilio Rabaglio aangenomen die samenwerkte met Pedro Sermini. Het werd het belangrijkste werk van Rabaglio. Uiteindelijk overleed Fernando VI voordat het af was en daardoor heeft de Isabel de Farnesio er nooit gewoond.

Uiteindelijk werden de deuren van Palacio Real de Riofrío in 1965 opengesteld voor het publiek. Vanaf die periode was het mogelijk om als gewone burger het paleis van binnen te bewonderen. De koninklijke verblijven zijn rijkelijk gedecoreerd en ingericht met meubels, sculpturen en wandtapijten die afkomstig zijn van tussen de zestiende en twintigste eeuw. Regelmatig zijn er ook wisselende exposities te bewonderen.

De geschiedenis van Segovia wordt in dit museum middels archeologische, etnologische en andere kunstvoorwerpen verteld. Museo de Segovia is een culturele instelling die omstreeks 1842 werd opgericht. Voordat de collecties tentoon werden gesteld in het huidige Casa de Sol, is er heel wat aan vooraf gegaan. Zo was het museum eerst gevestigd in een bisschoppelijk paleis, daarna in Casa del Hidalgo en nu dus in een prachtig pand aan de Calle del Socorro. De collectie van Museo de Segovia is vrijwel geheel afkomstig uit de provincie Segovia.

Onder de pronkstukken bevinden zich Islamitische sleutels uit de veertiende eeuw, juwelen uit het de necropolis van Madrona, keramiek van ver voor de jaartelling, werken van Albrecht Dürer en glaswerk van Royal Glass Factory van La Granja de San Ildefonso. Maar ook kleding, historische en hedendaagse schilderkunst, beeldhouwwerken en oude munten behoren tot de zorgvuldig samengestelde collectie.

Aan de Plaza Bellas Artes bevindt zich het Museo de Arte Contemporáneo Esteban Vicente. Dit museum heeft een inspirerende collectie kunst die voornamelijk te typeren zijn als abstract expressionistisch. Dit is niet heel raar, aangezien het museum vernoemd is naar Esteban Vicente, meester binnen deze kunststroming. Later heeft Vicente zelfs een deel van zijn leven gewijd aan het onderwijzen van abstract expressionisme op vooraanstaande instituten in Amerika. Museo de Arte Contemporáneo Esteban Vicente is gevestigd in een middeleeuws pand wat eens toebehoorde aan koning Hendrik IV van Castilië.