Lucca

Al in de elfde eeuw werd er begonnen aan de kathedraal van Lucca, die officieel Duomo di San Martino heet. Hoewel het bouwwerk een paar foutjes laat zien, is het toch een prachtig stukje geschiedenis geworden. De toren ‘campanile’ hoort eigenlijk nog een stukje hoger te zijn. En de bogen aan de voorzijde tonen duidelijk een meetfout. In de rooms-katholieke Duomo di San Martino zijn fraaie kunstwerken te ontdekken als ‘het Heilige Gelaat van Lucca’ een houten kruisbeeld en de graftombe van Ilaria del Carretto.

In het museum van de kathedraal, wat in 1992 werd opgericht, zijn prachtige en zeldzame objecten uit het verleden te bewonderen. Onder de topstukken van het Complesso Museale e Archeologico della Cattedrale di Lucca bevinden zich een tweeluik van Areobindus uit de zesde eeuw en sieraden uit de vijftiende eeuw.

Daar waar ooit gewelddadige wedstrijden werden gehouden tussen gladiatoren en leeuwen, beren of andere wilde dieren, is nu vooral gezelligheid te vinden in de vorm van terrassen. Het Piazza dell’Anfiteatro is namelijk gebouwd op de restanten van een Romeins amfitheater. Via vier poorten heb je toegang tot het plein. Het centrale middelpunt wordt gemarkeerd door middel van een tegel met daarop een kruis.

Aan de Piazza San Michele staat de statige San Michele kerk. De voorgevel wordt gedomineerd met een beeld van de aartsengel Michaël. Daar waar men veel nadruk heeft gelegd op de rijkelijk gedecoreerde buitengevels, is het binnen in de San Michele in Foro een stuk soberder. De overwegend Romaanse stijl die binnen te bespeuren is, bestaat uit ronde boogvensters, kleurrijke glas-in-lood vensters en een half ronde apsis met daarin een houten kruis uit de twaalfde eeuw.

Het volledige oude centrum van de stad Lucca wordt omzoomd met een stadsmuur. Al aan het begin van de vijftiende eeuw begon men aan de bouw van de stadsmuur om zo de destijds belangrijke stad te verdedigen tegen Florence. De ruim vier kilometer lange muur wordt tegenwoordig gebruikt voor stadswandelingen en als fietsroute.

Het Piazza Napoleone is het grootste plein van Lucca. Hiervandaan hebben belangrijke en invloedrijke personen voor lange tijd de stad geregeerd. Het plein werd vernoemd naar Napoleon, omdat zijn zus Elisa Bonaparte Baciocchi er rond 1805 de leiding had. Veel inwoners van Lucca noemen het plein steevast Piazza Grande. Aan het Piazza Napoleone vind je het Palazzo Ducale. Dit is het Dogenplaleis waarin overheidskantoren gevestigd zijn.

Het is een grappig beeld om van veraf de bomen op de Guinigitoren te zien. Nog fraaier is het beeld wat je vanaf de toren kunt zien. De bijna vijfenveertig meter hoge toren is namelijk heel geschikt voor een goed uitzicht over de stad Lucca.

De Guinigitoren werd gebouwd in de veertiende eeuw als symbool van de wedergeboorte van de invloedrijke familie Guinigi. Zij werden door de leider Castruccio Castracani in de dertiende eeuw uit Lucca verbannen om vervolgens na het betalen van een flink bedrag terug te keren in 1369. De Guinigitoren is bereikbaar via ‘Via Sant’Andrea 45’.

De Romaanse basiliek van San Frediano is een sober bouwwerk uit de twaalfde eeuw. Het mozaïek bovenop de voorgevel werd pas in de dertiende eeuw aangebracht. Het belichaamt de passage van ‘de Hemelvaart van Christus de Verlosser’.

In de kathedraal zijn voornamelijk materialen gebruikt als wit marmer. Je kunt er onder andere een orgel uit de zestiende eeuw bewonderen, een prachtig historisch doopvont, een vijftiende eeuw beeld van beeldhouwer Jacopo della Quercia en een schilderij van de Italiaanse schilder Stefano Tofanelli.

Tussen 1823 en 1825 werd er een aquaduct aangelegd in de stad Lucca. Hiermee werd de stad voorzien van water en kon ook de hoognodige hygiëne worden gerealiseerd. Het ontwerp kwam van de architect Lorenzo Nottolini. In een soort tempel werd er water opgevangen wat afkomstig was uit verschillende bronnen in de bergen van Guamo dat werd doorgevoerd naar de tempel van San Concordio, om vervolgens de stad Lucca te bereiken.

Tegenwoordig is het aquaduct van Lucca nog grotendeels intact en steken de neoklassieke bogen prachtig af tegen de groene omgeving.

De Torre dell’Orologio is een historische klokkentoren. Hij werd omstreeks de dertiende eeuw gebouwd. Destijds was er een strijd gaande tussen welgestelde edellieden en bestonden er meerdere hoge torens in de stad Lucca. Torre dell’Orologio was de enige met een klok en daardoor heel bijzonder. Voor vele eeuwen was dit de belangrijkste toren van Lucca. In de achttiende eeuw is het uurwerk aangepast naar modernere maatstaven. Om deze hoogste toren van de stad Lucca te beklimmen moet je zo’n 207 treden beklimmen.

In één van de meest indrukwekkende villa’s van de stad Lucca is de Pinacoteca Nazionale gevestigd. Het pand behoorde eens toe aan de invloedrijke familie Mansi. Het in 1977 opgerichte kunstmuseum heeft een bijzondere collectie kunst, meubilair en kledingstukken die afkomstig zijn uit de achttiende, negentiende en twintigste eeuw. Veel stukken uit de collectie zijn afkomstig uit privécollecties van Groothertogen en de machtige familie Medici.