Delft

Midden in het centrum staat de Nieuwe Kerk van Delft. Aan de ruim honderd-en-acht meter tellende toren kun je duidelijk zien dat er door de jaren heen verschillende stenen zijn gebruikt. Dit laat zien dat deze toren meerder gedaantes heeft gehad en almaar hoger geworden is. Op dit moment is de kerktoren van de Nieuwe Kerk de op één na hoogste kerktoren van Nederland. Alleen de Utrechtse Domtoren is hoger. De kerktoren kan beklommen worden. Daarvoor is een apart ticket nodig. De klim naar boven gaat via vrij smalle trappen. Wie deze moeite neemt die wordt getrakteerd op een prachtig uitzicht over Delft. De weergoden moeten dan wel een beetje meewerken, want bij harde wind of onweer is de toren gesloten voor het publiek.

De oudste delen van de kerk dateren uit de veertiende eeuw. Als laatste werd omstreeks de negentiende eeuw de spits vervangen. De Nieuwe Kerk van Delft is tevens de laatste rustplaats van de in 1584 vermoorde Willem van Oranje. Hij heeft een in 1623 vervaardigd praalgraf gekregen dat vrij prominent in de kerk aanwezig is. De meeste graven bevinden zich in de grafkelder. Hier liggen vooral leden van het koninklijke huis en een aantal prominente Nederlanders. Huidige en toekomstige leden van het huis van Oranje-Nassau zullen in de toekomst ook een plekje krijgen in de grafkelder van de Nieuwe Kerk.

Het voormalige Sint-Agathaklooster van Delft is tegenwoordig ingericht als Museum Prinsenhof. Ooit vonden op deze plek Museum Prinsenhof gebeurtenissen plaats, die nu terug te lezen zijn in de geschiedenisboeken. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de moord op Willem van Oranje in 1584. De kogelgaten van deze historische moord zijn tegenwoordig omlijst. Het vijftiende-eeuwse klooster heeft voor lange tijd gediend als nonnenklooster. En later als woon- en werk verblijf van Willem van Oranje. Hij ontving er allerlei invloedrijke personen. Vervolgens werd het gebouw gebruikt als lakenhal, pakhuis, school en als een militaire kazerne. Uiteindelijk heeft de functie van museum ontvangen. Museum Prinsenhof in Delft heeft een uitgebreide collectie schilderijen, textiel, keramiek en voorwerpen die veelal afkomstig zijn uit de zestiende en zeventiende eeuw. Zo kun je in het Prinsenhof een aantal mooie voorbeelden zien van het beroemde Delfts Blauw .

Recht tegenover de Nieuwe Kerk van Delft bevindt zich het oude in renaissancestijl opgetrokken stadhuis. Deze twee historische bezienswaardigheden geven de Markt een geheel eigen karakter. Het stadhuis van Delft werd al in de zeventiende eeuw gebouwd. Het ontwerp was afkomstig van de Amsterdamse architect Hendrick de Keyser. De toren is echter ouder, deze werd omstreeks dertienhonderd gebouwd. De toren, die ook wel bekend staat als ‘het Steen’, heeft lange tijd als gevangenis gediend. Liefhebbers kunnen er met eigen ogen de martelwerktuigen bewonderen. Het stadhuis, waar ook Johannes Vermeer zijn ja-woord heeft uitgesproken, wordt tegenwoordig nog altijd gebruikt als trouwlocatie.

Aan de kade van de Zuidergracht is de historische Oostpoort van Delft te bewonderen. Deze nog enige overgebleven stadspoort van Delft stamt uit het jaar 1400. De torens zijn er twee eeuwen later bij geplaatst. Destijds maakte de Oostpoort deel uit van de stadsmuren die in verbinding stonden met poorten als de Haagse Poort, de Wateringse Poort, de Waterslootsepoort en de Schoolpoort. De Oostpoort heeft een ophaalbrug die destijds een verbinding vormde tussen het verdedigingswerk en het vaste land.

De in Delft geboren beroemde schilder Johannes Vermeer, kom je hier op verschillende plaatsen tegen. Niet in levenden lijve natuurlijk, want hij overleed al in 1675. Johannes Vermeer stond bekend als compositie schilder die vrijwel altijd zachte kleuren gebruikte. Eén van zijn beroemdste werken is het ‘Meisje met de parel’. Het Vermeer Centrum Delft is gelegen aan de Voldersgracht in het centrum van Delft. Hier kun je alle schilderijen van Vermeer bewonderen op één lokatie. Het betreffen wel allen replica’s, aangezien zijn werk uit de ‘gouden eeuw’ in allerlei toonaangevende musea over heel de wereld verspreid zijn. Wil je toch een echte Vermeer zien? Dan kun je het Mauritshuis in Den Haag of het Rijksmuseum in Amsterdam bezoeken.

De Delftse ‘Oude Jan’ heet officieel de Oude Kerk. Aangezien de Oude Kerk al in de dertiende eeuw werd gebouwd, is het ook de oudste kerk van Delft. Vanaf de kades aan de Oude Delft of de Voorstraat, kun je duidelijk zien dat de toren een beetje scheef staat. Men vermoedt dat dat komt, omdat de toren is gebouwd op een stukje gedempte gracht. Het redelijk sobere interieur van de Oude Kerk hebben we kunnen bewonderen tijdens de huwelijksvoltrekking tussen prins Friso en prinses Mabel in 2004. De in 2013 overleden prins Friso diende voorafgaande aan dit huwelijk afstand te doen van de troon, omdat prinses Mabel in het verleden een vermeende relatie met een drugscrimineel zou hebben gehad.

Willem van Oranje heeft zijn laatste jaren doorgebracht in Delft. Als prins van Oranje, die ook wel bekend staat als Willem de Zwijger, heeft hij heel wat gevechten aangevoerd en was hij leider van de Nederlandse Opstand tijdens de Tachtigjarige Oorlog. Helaas heeft hij dat met de dood moeten bekopen. Omstreeks 1584 werd hij vermoord door Balthasar Gerards op de trappen van het Prinsenhof. Zijn standbeeld staat sinds 2001 in de Prinsentuin. Dat is de tuin van Museum Prinsenhof. Het standbeeld werd gemaakt door de beeldhouwer Auke Hettema.

Het blauw beschilderde porselein uit Delft, heeft wereldwijd bekendheid gekregen. Dit Delfts Blauw is ontstaan in de zestiende eeuw. Als snel werd het een populair item, waardoor de aardewerkfabrieken als paddenstoelen uit de grond verrezen. Keramiekschilders maakten de allermooiste creaties en wisten de verkoop goed te beïnvloeden. Omstreeks achttienhonderd donderde de markt in en nam het Engelse Staffordshire de markt over. Bakkerij De Proceleyne Fles bleef echter stug door produceren en is nog altijd actief in het maken van Delfts Blauw. De aardewerkfabriek staat nu beter bekend als ‘Royal Delft’. In de fabriek kun je het museum bezoeken waarin allerlei Delfts Blauw aardewerk tentoon wordt gesteld.

De Delftse Beestenmarkt is een plein in het centrum van de stad. Daar waar tot 1595 het Minderbroederklooster stond is nu een groot plein gelegen. De franciscanen werden in de zestiende eeuw weggepest en verstoten door de protestanten en langzaam maar zeker werden alle kloosters en kerken onteigend. Nadat het klooster tot de grond toe gelijk werd gemaakt, ontstond er op deze plek een plein waar men vee ging verhandelen. En zo ontstond de naam Beestenmarkt. Vandaag de dag is de Beestenmarkt vooral een levendige plek waar veel cafés, restaurants en andere uitgaansgelegenheden te vinden zijn.

Ooit telden de stadswallen van Delft vijftien windmolens. Niet alleen de stadswallen, maar ook de molens zijn verdwenen. Op eentje na: De Roos. Deze stellingmolen is een korenmolen die stamt uit het jaar 1679. Er wordt nog steeds op vrijwillige basis graan gemalen. De Delftse molen is vrij uniek door de manier waarop er een woonhuis omheen gebouwd is. In combinatie met de vrije ligging aan de brede Phoenixstraat zorgt dit voor een prachtig plaatje. De molen kan geregeld bezocht worden. Dit gebeurt dan in combinatie met een rondleiding door enthousiaste vrijwilligers.