Paramaribo

Fort Zeelandia, dat tegenwoordig dienst doet als museum, werd rond 1600 door Nederlanders gesticht. Vanaf hier dreven zij handel en verdedigden zij hun nederzetting tegen aanvallen van buitenaf. Na verschillende veroveringen door onder andere de Engelsen en de Fransen is het fort jaren later een kazerne en gevangenis geworden. Bij deze plaats staan een aantal mooi officierswoningen en een voormalig kruithuis dat nu dienst doet als apotheek.

Het Onafhankelijkheidsplein is het hart van Paramaribo. Aan dit groene plein van Paramaribo staan de meest belangrijke gebouwen van de stad. Hier vind je namelijk het Ministerie van Justitie & Politie, congreshal, gouverneurshuis, Ministerie van Binnenlandse Zaken en het presidentiële paleis. Als er in Paramaribo officiële gebeurtenissen plaatsvinden, dan zal dat in de meeste gevallen op dit plein zijn. En iedere zondag wordt er door een aantal mannen en hun geliefde vogeltjes gestreden voor wie de mooist fluitende vogel heeft.

Aan de Henck Arronstraat bevindt zich de mooi geheel uit hout opgetrokken kathedraal van Paramaribo. Rond 1883 werd deze replica van de Roosendaalse Paterskerk (Redemptotistenkerk O.L. Vrouw van Altijddurende Bijstand) hier gebouwd. De torens die zo’n 44 meter hoog zijn werden er pas in 1901 op geplaatst. Regelmatig heeft de kerk onderhoud nodig, omdat het hout best kwetsbaar is voor bijvoorbeeld termieten.

Achter het Onafhankelijkheidsplein vind je de Gouverneurswoning met daarachter de prachtige koningspalmen in de Palmentuin. De tuin is aangelegd rond 1685 in opdracht van de toenmalige gouverneur Cornelis van Aerssen van Sommelsdijck. In het stadspark staat een beeld van de zeer jong gestorven zoon van beeldhouwer Jozef Klas. Deze beeldhouwer heeft het beroemde standbeeld ‘Kwakoe’ gecreëerd, dat in Paramaribo werd geplaatst voor de afschaffing van de slavernij.

Evenwijdig aan de Surinamerivier loopt de mooiste en belangrijke straat Paramaribo: de Waterkant. Grote koloniale woningen domineren deze straat die in 1821 grotendeels door een grote brand werd verwoest. Vele dure koopmanswoningen gingen hierbij verloren. Een aantal leuke eetgelegenheden brengen veel sfeer in dit deel van de stad. Dagelijks is hier een markt te vinden waar veel verse producten aan de man worden gebracht.

Vlakbij het André Kamperveenstadion bevindt zich de Cultuurtuin. In deze tuin, wat meer een park is, ligt de Paramaribo Zoo. Dit is de enige dierentuin van heel Suriname. Sinds de jaren ’80 ging het eigenlijk niet heel goed met de dierentuin, maar sinds Diergaarde Blijdorp uit Rotterdam en Artis uit Amsterdam zich er mee hebben bemoeid gaat het een stuk beter. Sinds 2020 maakt de dierentuin een transformatie door naar een flora- en faunacentrum dat zich richt op de bewustmaking van het belang van een schoon, gezond milieu. Een jaar later is er een waterparkje toegevoegd aan de Paramaribo Zoo. Deze is bedoeld voor kinderen tot en met 12 jaar oud.

Vlak bij Fort Zeelandia, aan de oever van de Surinamerivier, staat het standbeeld van Koningin Wilhelmina. Het werd officieel op het Onafhankelijkheidsplein geplaatst naar aanleiding van haar 25 jarig regeringsjubileum. Sinds de Surinaamse onafhankelijkheid is het beeld naar Fort Zeelandia verplaatst. Het bronzen beeld werd ontworpen en vervaardigd door de Nederlandse beeldhouwer Gerard van Lom.

In de Keizerstraat staan twee gebedshuizen met ieder hun eigen geloof in vrede vlak naast elkaar. De synagoge ‘Neve Shalom’ staat er sinds 1842 en de moskee vervangt sinds 1984 het vorige houten exemplaar uit 1932. Beiden gebouwen liggen bij een grote parkeerplaats. Zowel de synagoge, die beduidend minder bezoekers trekt, als de moskee worden keurig netjes onderhouden zodat zij hun statige uitstraling niet verliezen.

Aan het Onafhankelijkheidsplein staat een statig huis uit de 17e eeuw. Dit huis behoorde eens toe aan de gewetenloze en wrede mevrouw Maria Suzanna Duplessis. Na haar scheiding nam zij in deze woning haar intrede. Zij stond bekend om haar keiharde gedrag richting slaven. Zij verdronk zelf een baby van één van de slaven omdat het te lang bleef huilen. Desondanks heeft het huis al heel wat jaren en zelfs een brand doorstaan.

Onder de kunstenaars en kunstliefhebbers is deze Nola Hatterman geen onbekende. De onconventionele kunstenares uit Amsterdam heeft altijd veel aanzien gehad in Suriname, waar zij zich sinds 1953 vestigde. Veel studenten uit de kunstwereld hebben er les van haar gehad. Door deze zelfde studenten is er na haar overlijden het Nola Hatterman Instituut opgericht. Deze kunstacademie met galerie heet tegenwoordig Nola Hatterman Art Academy.